De inhoud van het artikel:
- Rijsituaties
- Renovatiewerkzaamheden
- Willekeurige steen
- Wie is de schuldige en wat te doen?
Elke bestuurder kwam minstens één keer in zijn praktijk een steen tegen die onder de wielen van een andere auto in de voorruit vloog. Dit is een veelvoorkomend probleem dat zich kan voordoen op de centrale snelweg of secundaire wegen, op elk moment van het jaar en op elk niveau van rijervaring. De schade veroorzaakt door de steen kan gering zijn, in de vorm van een kleine chip, of het glas kan volledig breken.
Wat te doen en wie is verantwoordelijk voor deze situatie? Moet ik het glas zelf vervangen of kan ik iemand vinden die verantwoordelijk is voor het probleem? Speelt verzekering hier een rol of moet de wegenwacht worden aangeklaagd?
Helaas hebben Russische burgers meestal een zeer zwakke juridische kennis, wat, samen met het onvermogen om hun rechten te verdedigen, leidt tot onnodige besteding van het gezinsbudget aan autoreparaties.
In het artikel zullen we proberen autobezitters te verzekeren dat ze niet moeten haasten om gebroken glas te vervangen, omdat wegwerkers echt gedwongen kunnen worden om de schade te vergoeden.
Rijsituaties
Om de dader van het ongeval en de volgorde van verdere acties van de gewonde autobezitter correct te bepalen, moeten twee meest voorkomende situaties worden overwogen.
Renovatiewerkzaamheden
Dit is het meest voorkomende en eenvoudigste scenario. Voor wegenwerken van verschillende omvang en complexiteit wordt kleine en middelgrote steenslag geleidelijk over de hele weg uit elkaar getrokken. Hij valt uit de auto die hem bracht, verspreidt zich in verschillende richtingen terwijl hij op de grond valt, kleine fracties worden meegesleurd door windstoten van passerende auto's en verspreiden zich over het hele wegdek.
In dit geval is het belangrijk om aandacht te besteden aan de organisatie van het werk en de uitrusting van de plaats van het reparatieteam. Nog voor de start van het gedeelte waar de herstelling wordt uitgevoerd, moet een passend bord worden aangebracht. Op basis van de categorie van de weg en de snelheidslimiet, wordt het bord in de stad 50-100 km vanaf het begin van het noodgedeelte geïnstalleerd, in de buitenwijken voor 150-300 km. Een dergelijk significant verschil wordt verklaard door de hogere snelheden die buiten de nederzettingen worden vastgesteld, en daarom zullen de bestuurder en zijn auto een grotere afstand nodig hebben om de snelheid te verminderen bij het naderen van de reparatieplaats.
Op zichzelf waarschuwt dit bord voor de aanwezigheid van obstakels op de weg, snelheidsbeperkingen en de kans op het vrijkomen van puin. Als het bord dus niet is geplaatst, op de verkeerde afstand is geplaatst, of onder invloed van de wind is gevallen en niet zichtbaar is voor automobilisten, kunt u gegarandeerd rekenen op een vergoeding van de wegenwacht.
Uit de rechtspraak blijkt dat de wet in de meeste van dergelijke gevallen de kant van de bestuurder kiest en een beslissing neemt over vergoeding van materiële schade.
Als de bestuurder absoluut zeker weet dat hij gelijk heeft, is het verplicht om de verkeerspolitie te bellen om het incident op te lossen.
Wegenwerkers mogen dan wel reparatieborden aan bouwmachines laten zien, maar dit zijn wettelijk geen waarschuwingsborden voor gevaar.
Vrijwel zeker zal de autobezitter een onderzoek moeten doen om de oorzaak van de barst of glasbreuk te bevestigen. Het zal in elk geval nuttig zijn, omdat het vervolgens voor de rechtbank of bij een verzekeringsmaatschappij zal worden gepresenteerd.
Willekeurige steen
In de verkeersregels staat paragraaf 10.1, waarin staat hoe de bestuurder zich aan de maximumsnelheid houdt bij ongunstige weersomstandigheden, druk verkeer en andere externe factoren. Dus als de bestuurder obstakels op de weg ziet in de vorm van stenen, boomtakken en andere dingen, moet hij al het mogelijke doen om zijn auto en buren intact op de weg te houden.
Hoewel dit geen standaard ongeval kan worden genoemd, is het noodzakelijk om de verkeerspolitie te bellen. De steen verpestte het uiterlijk van de auto, beschadigde belangrijke elementen, die in detail in het protocol moeten worden vastgelegd. Zonder politie kan de chauffeur zelfs de hoop op schadevergoeding vaarwel zeggen.
Na het oproepen van de verkeerspolitie en het opstellen van een protocol over het begaan van een ongeval, en dit is wat de aankomende steen wordt geacht te zijn, ontvangt de chauffeur een certificaat, waarmee hij vervolgens naar de verzekeringsmaatschappij gaat. Helaas stemt niet elke verzekeringsmaatschappij ermee in om rekening te houden met dit atypische incident, dat lang zal duren om te begrijpen om de schuldige partij te identificeren. Het is daarom zeer waarschijnlijk dat de benadeelde bestuurder zijn belangen voor de rechtbank zal moeten verdedigen.
OSAGO tegen steen
We hebben dus al vastgesteld dat een steen die een autoruit raakt een verkeersongeval met materiële schade is. De CTP-polis verzekert, zoals u weet, niet het voertuig, maar de aansprakelijkheid van de eigenaar. Het lijkt erop dat een logische conclusie volgt dat de bestuurder, van onder wiens wielen de ongelukkige steen vloog, voor de rechter moet worden gebracht. Maar niet alles is zo eenvoudig.
Als een automobilist met de voorgeschreven snelheid op zijn rijstrook rijdt en zich aan de verkeersregels houdt, en er komt per ongeluk een steen op zijn weg, wat kan zo'n automobilist dan kwalijk nemen?
Daarom pakken verzekeraars dergelijke situaties niet aan, omdat de grens tussen wel en niet naleven van verkeersregels te dun is.
Een chauffeur die een terugbetaling wil ontvangen met behulp van OSAGO, zal een zeer krachtige bewijsbasis moeten voorbereiden.
Het is dus onmogelijk om een eenduidige conclusie te trekken of het mogelijk is om de schade van de steen die in het glas is terechtgekomen te compenseren door middel van de CTP-polis. Elke zaak is individueel, vereist een lang onderzoek, het verzamelen van bewijs, de bestede tijd en het wachten op een onvoorspelbare uitkomst.
Wegenwerkers tegen steen
Elk deel van de weg wordt bediend door bepaalde wegdiensten. Is het mogelijk om deze verantwoordelijk te houden voor schade door de aanwezigheid van stenen op hun ondergeschikte spoor?
De federale wet die de verkeersveiligheid regelt, heeft artikel 12, waarin de belangrijkste vereisten voor het onderhoud en de reparatie van alle routes worden opgesomd. Hieruit volgt duidelijk dat de verantwoordelijkheid voor het toezicht op de toestand van wegen van de overeenkomstige categorie bij de lokale uitvoeringsautoriteiten ligt. Als blijkt dat het niet een of andere vrachtwagen was die de vastzittende kasseien in zijn treden heeft gereden, maar dat deze een tijdje op de weg heeft gestaan en niet is schoongemaakt door de wegdienst, dan is het goed mogelijk om hen te dwingen de schade te vergoeden .
Wie is de schuldige en wat te doen?
Zoals uit alle hierboven beschreven situaties volgt, ligt de grootste moeilijkheid alleen in het bepalen van de oorsprong van de steen. Wegenwerkers zullen hun schuld fel ontkennen, daarbij verwijzend naar het uiterlijk van een steen uit het loopvlak van een auto. De verzekeringsmaatschappij zal samen met de benadeelde een andere automobilist of wegenwacht de schuld geven.
De rechtspraak laat het volgende beeld zien: de rechtbank weigert in de meeste gevallen MTPL te betalen, maar stelt vaak de schuld vast van de organisatie die de weg bedient. Het aantal procedures over deze kwestie is klein om duidelijke statistieken op te stellen, vanwege de onverantwoordelijkheid van de autobezitters zelf.
Omdat ze de voor de hand liggende boosdoener niet zien en geen "corpus delicti" hebben, vinden ze het niet nodig om de verkeerspolitie te bellen. Maar het door de inspecteur opgestelde incidentenrapport is misschien wel het belangrijkste argument dat informatie bevat over de tekortkomingen van de weg, de aanwezigheid van puin of een put van onaanvaardbare grootte.
De juiste persoon tijdens de procedure wordt alleen door de rechtbank bepaald, wat erg lang kan duren en negatieve gevolgen kan hebben.
